Het dorpje Nieuwesluis maakte in de jaren zestig van de vorige eeuw plaats voor de industrie. Veel oud-inwoners hebben nog steeds een hechte band met elkaar. Coby Luyten – van den Berg (61) en Dick van der Werf (62) organiseren op zaterdag 31 maart een reünie voor iedereen die maar iets met hun voormalige woonplaats heeft.
Nieuwesluis lag aan de Brielse Maas, tussen Zwartewaal en Heenvliet. Het dorp was in 1589 gesticht door de heer van Heenvliet. De meeste inwoners leefden van de visserij. Pas in 1830 kwam Nieuwesluis enigszins tot bloei toen het in tweeën werd gedeeld door het Kanaal door Voorne. Met de aanleg van de Nieuwe Waterweg nam die weer af. Toch had het dorpje met een eigen bakker, slager, drogisterij en café in twintigste eeuw alles voor de ongeveer driehonderd inwoners te bieden. In de jaren vijftig kreeg Nieuwesluis een impuls met een jachthaven en een zwembad.
Dick van der Werf uit Oostvoorne, geboren en getogen aan Havenkade 8, koestert warme herinneringen.,,Ik heb er een heerlijke vrije jeugd gehad. Op een braakliggend terrein speelden we op een zelfgemaakt voetbalveld. Ook maakten we lol met het bietentransport. Als de boeren voor de overslag naar het schip naar het café gingen, gingen wij intussen met een riek door hun bieten.’’
In de jaren vijftig kwamen er concrete berichten dat Nieuwesluis moest plaatsmaken voor de industrie. Dat had gevolgen voor Dicks buurmeisje Coby. ,,De winkel van mijn ouders was van vader op zoon overgegaan. Met het verdwijnen van het dorp in het vooruitzicht is mijn vader in de industrie gaan werken. Hij vond dat vreselijk. Mijn moeder draaide vanaf die tijd alleen de winkel.‘’ Vanuit de bevolking kwam weinig protest en Nieuwesluis veranderde langzaam in een spookdorp. Dick: ,,de huizen werden steeds slechter, want niemand pleegde onderhoud meer.’’ Het huis van zijn familie was in 1966 één van de eersten dat werd afgebroken.
Coby uit Rockanje herinnert zich de verhuizing goed. ,,Ik werkte toen net in de Plantage in Brielle en zat daar ook op kamers. Nadat ik mijn eerste dode had meegemaakt was ik nogal van slag. Ik liep naar mijn ouders om mijn verhaal te doen, maar vond daar een machine met een sloopkogel. Blijkbaar waren ze twee dagen eerder naar Heenvliet verhuisd!’’ De meeste mensen verhuisden naar het naastgelegen dorp, waar een wijk met honderd woningen werd aangelegd.
,,De onteigening leverde niet veel op. We hadden niet genoeg geld om een nieuwe woning ervoor terug te kopen en moesten gaan huren. Ook veel oude mensen zijn vrij snel na de verhuizing overleden. Een oude boom moet je niet verplanten,’’ vertelt Dick.
Het bekende landhuis ‘de Oliphant’ is steen voor steen naar Rotterdam gegaan. De pont naar Rozenburg vaart nu nog als pont op het Brielse Meer. Verder rest er verder weinig meer aan Nieuwesluis. Herinneringen en de saamhorigheid blijven. De aankomende reünie in de Gaffelaar in Zwartewaal is alweer de vierde sinds 1986. Bang voor concurrentie van het bezoek van de koningin en de reünie van het Maerlant College is Coby niet. ,,We beginnen pas om één uur ’s middags en gaan tot tien uur ’s avonds door. Aanmelden hoeft niet, dus iedereen kan na Brielle hierheen komen. Koningin Beatrix is natuurlijk van harte welkom,’’ grapt ze. Net als vroeger is er het Rad van Avontuur. Ook is er muziek, een expositie met oude foto’s en wordt er een film over Nieuwesluis gedraaid.
Dick wil precies vijftig jaar na het verdwijnen van het dorp voor de laatste keer een reünie organiseren. ,,Ik zou het ook mooi vinden als er dan een monument voor Nieuwesluis op de Wieldijk bij Heenvliet staat, met uitzicht op ons verdwenen dorp.’’